bez deszczu
wiatr strąca krople deszczu
to tylko chmura płacze
stęsknione świeżej wody
trawy żółkną z rozpaczy
wysuszone zbolałe
pewnie niedługo zginą
kosiarz ulgę przyniesie
tylko ulewy miną
rosa da ukojenie
życiem wypełni tkanki
zieleń wokół rozleje
będzie z czego wić wianki
autor
AgnieszkaKrysia
Dodano: 2007-07-25 01:08:06
Ten wiersz przeczytano 647 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bez deszczu, jak bez milosci - wszystko niszczeje...
Wiersz z zakonczeniem w nadziei, wszak wszystko sie
moze zdarzyc... i powtarzac wiele razy :o)
kosa kosa kosa! jak ja lubię to narzędzie:)