Bez mrugnięcia

Twoje oczy, mariat, mily,
dziękuję :)

Ładne te smuteczki.
Pozdrawiam.

Tak, podpowiada Nureczka - tego się nie robi kotu.
Noblistka to rzekła onegdaj, ale co z naszych narzekań
wynika? Kto ich słucha? Ktoś kiedyś rzekł - "Zaprawdę
powiadam wam, że marne są ludzkie nadzieje, wobec
wyroków, które Przedwieczny ognistymi znakami wypisuje
na niebie."
Zatem - będzie co ma być.
Pozdrawiam Zosiu z lekkim wiaterkiem, by ździebko
ochłody dotarło w te upalne dni.

Koty odchodzą w inne życie, ponoć mają ich siedem...

tsmat, jak widzę, można zrozumieć :)
Dziękuję Wam za komentarze :)

"Umrzeć - tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu..."
Tak mi się skojarzyło i
bez wątpliwości powiało tęsknotą.
Dobrego dnia :)

więc czekaj ja do Ciebie zawitam ...by w myli miłość
Twoją odświeżyć...

Oj, posmutniałem, zwierzątka zwykle odchodzą wtedy
kiedy nie trzeba, pustka pozostaje.
:(

zostaje pustka i wspomnienia - smutno ...
pozdrawiam:-)

Świetny wiersz, pomomo, ze powiało smutkiem.
Pozdrawiam serdecznie Zosiu :)

Dziękuję, Wam, za nowe poczytania i komentarze.
Miłego dnia :)

Ciekawy przekaz. Przyszło mi do głowy, że nie trzeba
już siedzieć jak mysz pod miotłą, kiedy kot znika.
Miłego dnia:)

...pomiędzy kadrem a kadrem
ukryte są nieme chwile istnienia
one jak duchy nie mają cienia w wspomnieniach...

pozdrawiam:))

Fajny, ciekawy wiersz Zosiaczku. Pozdrawiam.

Umrzeć? - Tego się nie robi kotu.