Bez nadziei

kropla
czyja
twoja moja
czerwona
nikt nie szuka
wsłuchany w muzykę
krzyku jęku modlitwy
i prochu
porozrywane ciała
niczym słowa
błagają cicho
o cofnięcie czasu
by dać jeszcze sekundę
nadziei i życia
chłopcom szukającym
swego szczęscia wśród mgły
wystrzałów


krew porośnie trawa
strzępy skryje ziemia
szepty porwie wiatr

a ja wciąż będę czekać
i z prośbą patrzeć w chmury

byś wrócił

mimo kuli
która rozdzieli nas

nawet w niebie

autor

Niezapominajka

Napisany: 2017-06-07 Dodano: 2017-06-07 09:20:58

Ten wiersz przeczytano 1465 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie