Bez odpowiedzi

Mnie już nie pytaj, ja tu nieco z boku,
niekomfortowo ale jeszcze znośnie,
życie wciąż dla mnie ma wiele uroku,
lepiej go widzę kiedy odpadł pośpiech.

Gdy go zawłaszczać nie chcę, ale kochać,
jak dziecko cieszyć się tym co mi niesie,
kiedy odwaga w czynach a nie w słowach,
bez żalu żegnam to, czego nie wskrzeszę.

Gdy doświadczenia nie kulą u serca,
ale wskazówką jak się siebie nie bać,
gdy już nie cierpię w imię poświęcenia,
a być się staram tam, gdzie mnie potrzeba.

Mnie już nie pytaj, nie wyjaśnię słowem,
wejrzyj w emocje swoje, no i myśli,
powiem ci tylko, że wolny jest człowiek,
gdy umie życiu oddać się ze wszystkim.

autor

karat

Napisany: 2018-05-31 Dodano: 2018-10-10 07:28:40

Ten wiersz przeczytano 2299 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie