Bez powrotu
Jak codziennie dzisiaj smutna wstałam
myślę sobie jak wcześniej bywało
od poranka do upojnej nocy
życie nasze trendy wyznaczało.
Na pergoli zwisające kiście
dojrzewają w słońcu niezbyt mocnym
jakoś wolno zegar czas odmierza
bez pośpiechu jakby dla ironii.
Tak być musi chociaż się nie zgadzam
lecz miłością nie będę się dzielić
wierność przecież była priorytetem
ty wolałeś być dla mnie niewierny.
Zmierzch się zbliża a ja ciągle sama
łóżko tobą dzisiaj nierozgrzane
zmian nie będzie nie ma już powrotu
inną drogę w swym życiu wybrałeś.
autor
WOJTER
Dodano: 2019-09-24 09:25:40
Ten wiersz przeczytano 2754 razy
Oddanych głosów: 65
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (87)
Im bardziej kochamy, tym boleśniej przeżywamy
rozstanie z powodu kłamstw i zdrady :(
Pozdrawiam :)
smutny i tak prawdziwie bolesny nie wiem co bardziej
boli zdrada czy odejście na drugą stronę wiem jak
samotność boli pozdrawiam
Boli zdrada, trzeba się otrząsnąć i żyć dalej. Smutny
wiersz, pozdrawiam cieplutko-:)
Ciekawa forma wiersza. Rzadkie metrum: 10 sylab,
średniówka po czwartej (tzw. wiersz serbski).
*nierozgrzane
pozdrawiam :):)
Jakże trudno takie wiersze komentować,
zdrada bardzo drogo dwie strony kosztuje,
matoł nie potrafił miłości szanować,
ciekawe jak teraz ten cymbał się czuje.
Smutny, fajny wiersz. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłego dnia :)
Cieszę się, że skorzystałaś z mojej rady. :)
Życzę Tobie pomyślnej środy.
Wiosna jest zawsze tuż za horyzontem. Każda z moich
żona znlazła ciepłą połówkę pościeli zawsze przede
mną. No to życzę z przypomnienim iż co nagle to po
diable:)
Bardzo gorzkie słowo zdrada. Nie życzę nikomu takich
przeżyć, ale czasami tak w życiu naszym bywa. Musimy
byś silni w takim czasie. Pozdrawiam serdecznie.
Życiowy przekaz pełen refleksji.
Pozdrawiam.
Marek
Zdrada, to rzecz paskudna:(
Dobrego dnia życzę.
Przykre to, pozdrawiam serdecznie, ukłony dla Pani.
Jutro też jest nowy dzień...
smutna treść
trudno pogodzić się ze zdradą...
Zabolal wiersz, pozdrawiam
Ładny :)smutny :( wiersz. Ślę dużo serdeczności.
Smutny wiersz...samo życie;)Pozdrawiam.