Bez pytania
Mnie już nie pytaj, dzieliłem się wiedzą
bez ograniczeń, ty nie chciałaś przyjąć,
to, że w człowieku uprzedzenia siedzą,
winą niczyją.
Gdzie strach tam trudno jest o zaufanie,
jesteś w tym życiu, masz tu swoje
miejsce,
kiedy bez lęku zdołasz spojrzeć na nie,
poczujesz szczęście.
Przeszłość jest martwa, przyszłość nader
mglista,
nie czas twym wrogiem, a upór i pycha,
daj życiu siebie by z niego korzystać,
i nim oddychać.
Wyciągnij wnioski sięgając do przyczyn,
znajdź w sercu miłość, uporasz się z
lękiem,
by wkrótce stwierdzić, że i twoje życie
może być piękne.
Komentarze (71)
Dobra konkluzja.
Pozdrawiam serdecznie.
może, zwłaszcza po lekturze takich wierszy :-)
Właśnie, lęki , obawy, strach, zabija w nas zdolność
do miłości, radości...nie wolno się dać...jak to
zrobic? Trudno powiedzieć, ja sie nie poddaję, walczę
:)
Zdrówka, pozdrawiam.
Witaj karacie:)
Jesteś niesamowitym optymistą i do tego wspaniale
piszesz:)
Pozdrawiam:)
Za Bingo :-) pozdrawiam karatku :-)
przepiękne strofy, wiersz godny przeczytania, nie
jedna osoba powinna się od Pana uczyć
Jak zwykle-pięknie:)
Tu warto się zatrzymać i poczytać pozdr
"daj życiu siebie" zabieram:)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Masz racje, piękny jest Twój wiersz! Pozdrawiam
karacie.;)
oby...pozdrawiam.
Karacie, nie tylko w ostatnich Twoich wierszach
dostrzegam spokój, który i mnie się udziela, bo tak
bardzo jest teraz potrzebny.
Zostawiam pozdrowienia.
Wiesz? Dodajesz mi skrzydeł!
Uwielbiam Twoje pisanie :-)
Zachwycające wersy... jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam
Stasiu i dziękuję :)
pozdrawiam :-)