Bez skrupułów
Nie wierz jesieni,
to czarodziejka.
Nieczyste moce
drzemią w jej rękach.
Dzisiaj da postać
w koronie złotej,
kiedy wiatr dmuchnie,
zmiesza ją z błotem.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2017-09-24 09:54:28
Ten wiersz przeczytano 3818 razy
Oddanych głosów: 88
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (104)
Bardzo cenne spostrzeżenie, tak właśnie jest z
jesienią, pozdrawiam :)
A ja kocham te złotą piękną.
Jesień to też pora życia
:)
I słusznie, krzemanko. Potrafisz czytać :)
Dziękuję Wam za poczytanie i komentarze :)
Nie sądziłam, że jesień jest taka przewrotna. Omijajmy
kałuże:)
Raz czytam "postać" jako rzeczownik, a drugim razem
jako czasownik. Miłej niedzieli:)
Nie sądziłam, że jesień jest taka przewrotna. Omijajmy
kałuże:)
Raz czytam "postać" jako rzeczownik, a drugim razem
jako czasownik. Miłej niedzieli:)
Miniatura jesienna trafna :)
Pozdrawiam :*)
przepięknie podana jakże trafna refleksja Pozdrawiam
serdecznie Zosiu:))miłej niedzieli
Taki jej urok :)
fajny wierszyk.....
taka moja sugestia, może zamiast "ją" wstawić "cię"...
logicznie - skoro da CI "koronę" to potem w błocie
"CIĘ " zmiesza
pozdrawiam serdecznie
pięknie i trafnie!!
świetna miniatura i zgadzam się wyglądając za okno+:)
pozdrawiam niedzielnie
piękna miniaturka Zosiu