Bez skrzydeł

zapatrując się w taflę ciszy
nasłuchując blasku księżyca
nie mówiąc o swoich myślach
pisze

porywając do tańca słowa
strzelając w ślepego światłem
daje upust emocjom opadłym
niemowa

poruszając rzęsami ziemię
mieszając w oczach obrazy
patrząc w powietrzne pokazy
drzemie

wstała
by dosiąść bezskrzydłego pegaza
i odlecieć
w bezpieczny świat
upadłego szczęścia
i dogonić
pędzącego ku życiu
bezskrzydłego anioła

autor

MmMotylek

Napisany: 2003-09-27 Dodano: 2005-02-28 19:04:48

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie