Bez słów
Nie ma złych i dobrych. Jest wielki
nieszczęsny tłum depczący sobie po nogach.
Wyschły, wsiąkły w piasek zapomnienia,
źródła odżywcze niegdysiejszej moralności.
Nie ma tego miejsca, gdzie można się
orzeźwić. Nie ma przykładu, nie ma
natchnienia. Jest noc. Noc obojętności, noc
apatii, noc chaosu.
Apokalipsa
--------------
Zabrałaś mnie tam?
Gdzie słońce paliło czerwienią.
A z czarnych chmur spływały krople
ołowianego deszczu.
Na poranionych kikutach drzew,
ręka kreśliła znaki-
drogę ku przyszłości.
Zabrałaś mnie tam?
Gdzie mróz ścinał błękit żelaza,
ostro raniąc dłonie.
a na wietrze kwitły miedziane orzechy.
Zabrałaś mnie tam?
Gdzie Noc witała mnie
szyderczym uśmiechem błyskawic.
Gdzie zapominano o litości.
Był szary kamienny świat,
w którym mieszkała zła bogini.
Każdego ranka zbierała swoje żniwo.
ludzkie ABC
Komentarze (19)
Prawdziwy, dramatyczny przekaz. Takie wiersze
zatrzymują mnie na dłużej. Czasem dobrze jest wydrapać
coś z głębi duszy lub opisać czerń, która nas dotyka.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję wszystkim za odwiedziny i komentarze.
Serdecznie pozdrawiam
Jorg-Wolf
Wiem i rozumiem. Na tym polega Twoja tzw.
wszechstronność.
Uciekam przed mrokiem, dramatyzmem, chociaż nie jest
on mi obojętny z obserwacji szarej rzeczywistości jaka
nas otacza.
Prawdę mówiąc to, o czym myślimy- przywołując
wspomnienia- często mroczne, wryte w pamięć, tkwiące
niczym drzazga w duszy- pielęgnujemy nieświadomie w
sobie tragizm tamtych chwil.
Miłego wieczoru.
Enigmatyczna
Wiem ze bardziej podobaja Ci się wiersze romantyczne
jakie piszę, ale cóż poezja nie tylko polega na
romantyzmie, ma swoje także czarne oblicza wykrzesane
z głębi duszy.
dziękuję za komentarz.
Serdecznie pozdrawiam
Podziwiam.
Świat, o którym piszesz jest jak ropiejąca rana,
gangrena, która niszczy wszystko.
Gratuluję i pozdrawiam.
Jorg-Wolf
Traumatyczne przeżycia niczym tatuaże kreślą na ciele
i duszy swoje obrazy.
Nie lubię Ciebie takiego.
Boję się, bo mnie to przeraża.
Pozdrawiam.
Bardzo dramatyczny klimat i metaforyczny przekaz
emocji, pozdrawiam serdecznie.
Wiersz w tonie dramatycznym skłania czytelnika do
szukania przyczyn owej opisywanej sytuacji. Z
pewnością może być ich wiele. Najważniejsze, aby
patrząc w przyszłość, znaleźć jakieś światełko
nadziei, które pozwoli przetrwać jakoś owy trudny
okres.
Pozdrawiam.
Marek
To chyba jest jakieś przesilenie, bo wczoraj bardzo
dużo dramatycznych ekspresyjnie dołujących pełnych
emocji wierszy na beju wpłynęło...dużo refleksji i
zadumy i widzę w Twoim wierszu również taki klimat
smutny wręcz dramatyczny...jako, że sama wrzuciłam
wczoraj wiersz w podobnym klimacie zostawiam punkcik i
uśmiech na dobry dzień :))
Smutny przekaz dla świata.
Już od dawna wiadomo,
że człowiek choć silny i rozumny,
nie może wiele zdziałać.
Pozostaje wiara i nadzieja.
Pozdrawiam serdecznie
Witaj Halinko
Taka rzeczywistość tragicznych obrazów.
Pozdrawiam
Wiele smutnych, wręcz tragicznych obrazów,
pozdrawiam serdecznie
bardzo dramatyczny przekaz,
pozdrawiam z wielkim podobaniem
:)
Wow! Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam :)
Sisy
PromieńSłońca
tsmat
MGŁ
Dzieękuję za komentarze.
wiersz przedstawiłem jako obrazy wojny.
Pozdrawiam cieplutko