bez szala i nadziei

"spotkałam człowieka bez marzeń
zszarzeję jak on"
- ponownie zauważam dobre domknięcie początku i końca
wiersza. Podoba mi się. Pozdrawiam :)

ciekawie, pozdrawiam

ooo... ciekawie i zaskakująco, trochę smutno, ale
przeczytać warto...

Trudno mi jest uwierzyć, że człowiek nie ma marzeń ale
skoro w twoim wierszu pojawił się to widocznie jest
taki ktoś kto nie lubi marzyć a woli twardo stąpać po
ziemi. Niektóre spełnione marzenia bywają
utrapieniem:(
Pozdrawiam, miłego dnia.

Nie zszarzejesz z pewnością!
wiersz super! Spokojnej nocy życzę:)

Ciekawie zaserwowany temat.

Bardzo ciekawy obraz i emocje. Dobrej nocy!

kiedy się godzimy - poddajemy -zaczynamy żyć bez
marzeń - beznadzieja

dziękuję i dobranoc

W takim razie urok rzucił, czary-mary? Czy się
przestraszyłaś, bo był stary?

człowiek bez marzeń ..też nie chcę go spotkać - ładnie
piszesz
pozdrawiam:-)

człowiek bez marzeń ..też nie chcę go spotkać - ładnie
piszesz
pozdrawiam:-)

...często zapominamy o swoich nadziejach które jeszcze
wczoraj jak gwiazdy świeciły, dzisiaj mają kolor
szarości.

Szszsz...słyszę między słowami ,jak szept nadziei:)
Pozdrawiam:)

przestraszyłam się
bo zapomniałam o czym marzyłam
a przecież już wieczór

ja sie tez boje niejednokrotnie swoich marze :)

ładny.