Bez szans.

Dla B. co mi natchnieniem jest.

Bez cienia nadzieji.
Bez szans na sukces.
Bez marzeń przyszłości.
Bez uczucia miłości.
Bez empatii dla innych.
Bez potrzeby bliskości.

Spotkałem ją na skale.
Otoczoną powietrzem.
W cieniu gwiazd.
Tam, gdzie drzewa
nie kłaniają się przed
człowiekiem.

Dotknąłem, spojrzałem
i pokochałem.

Żle mi było
gdy się dowiedziałem,
że jednostronnie pokochałem.
Wytrwałem, się starałem,
ją w sobie rozkochałem.

Na nic beznadzieje
i natury niezadowolenie
gdy ją kocham
ponad zbawienie.

I dla ludzi, którzy potrafią kochać i być kochanym. Którzy potrafią kochać i nie pytać co dalej. Którzy nie muszą wiedzieć bo umieją czuć.

autor

Mortis

Dodano: 2009-01-19 13:45:06

Ten wiersz przeczytano 640 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie