Bez tytułu

Dedykacji brak. Ale wiersz to fragment opowiadania, więc nieszczególnie przyłożyłam do niego wagę.

W chwilach zwątpienia i gdy jest mi bardzo źle
Przeglądam wspomnienia i modlę cichutko się
Wydaje się, że świat barwy czarów przybiera znów
Ciemny dzień, jasna noc i tysiące pięknych snów.
Siedzę w kącie ciemnym, prosząc Boga Jedynego
By nie odszedł i nie zdradził dziecka porzuconego
Modlitwą błagam o chwile wytchnienia i radości
Bym mógł zostawić kiedyś te lata samotności.
I proszę Pana, by mnie uraczył dobrocią jedyną
Nim chwile bólu, żalu i płaczu wokół przeminą
Niech mi da siłę, przybędzie, pocieszy, nie zwleka
Pozwoli wiedzieć że przyszłe szczęście gdzieś czeka.
Niechaj uwierzę, tak tylko na chwilę maleńką tą
Że krwawych mych blizn nie widać wśród rąk
A dnia pewnego też szczęście zapuka do drzwi
Powie „Dzień dobry, Danielu!” po prostu mi.
I wówczas stanę dumnie przed obliczem tego
Co nie potrafił, nie umiał kochać nikogo żywego
Powiem „Dzień dobry, ojcze. Dziękuję ci,
Żeś miłości przede mną zamykał drzwi.”

autor

Alisese

Dodano: 2008-08-25 22:10:31

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie