Bez tytułu
Uczucie przepełnione miłością
w moim pisaniu ukazane
serce samo stanowi o sobie
są to fakty prawdą dokonane
siedzę i przelewam na papier
to co mi w duszy gra
myśli prawdziwe i nieuchwytne
ulotne niczym mgła
oczy co wszystko widzą
wnętrze przepełnione żalem
złość rozsądek przysłania
nieubłagany czas leczy rany
dusza niewidoczna zdradzona
łzy na rzęsach przyklejone
lekkomyślnie rzucone słowa
duma mocno zraniona
to co przelewam na kartki
jest sercem dyktowane
nikt mi tego nie zabroni
noc nieprzespana rankiem napisane.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2020-10-20 13:46:26
Ten wiersz przeczytano 481 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
To prawda, nikt nie zabroni pisać :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Jeśli tak się czuje to i tak dobrze jest się
wywnętrzać.
Pozdrawiam
Całkiem zgrabny wiersz autoteliczny.
Takie pisanie często jest swego rodzaju terapią, a
życie dostarcza masę tematów na wiersze i są one
niewątpliwie szczere.
Pozdrawiam serdecznie, Halinko i życzę dobrego
wieczoru:)
Sercem pisane wiersze są najpiękniejsze :)
Pozdrawiam serdecznie :)
najpiękniejsze jest pisanie
sercem dyktowane
uwielbiam takie właśnie czytać...
pozdrawiam serdecznie
Kochani dziękuję wszystkim za miłe wpisy i cudowne
komentarze.Pozdrawiam serdecznie.
myślę, że wszyscy tak robimy- przelewamy na kartki to
co z serca płynie.
Prawdą jest te noce przemyślane i przepłakane.
Podoba mi się wiersz.
Ach, ci mężczyźni. Potrafią być źródłem szczęścia, ale
i źródłem rozterek duchowych i łez....
Udany wiersz.
Z podobaniem dla refleksji, " siedzę i przelewam na
papier to co mi w duszy gra", pozdrawiam ciepło.
"to co przelewam na kartki
jest sercem dyktowane
nikt mi tego nie zabroni"
Tego zabronić nikt nie może... :)
Wiersze dyktowane sercem nas uspokajają. Pozdrawiam
serdecznie:)
Wiersze pisane nocą, tak często bywa, gdy bezsenność
dopada.
Ciekawa refleksja. Pozdrawiam