Bez tytułu też może być

Maskę zakładam – inne oblicze
Na oklaski nie liczę, a jedynie sobie ćwiczę
Role, bo chromolę powagę dookoła
Mam może fioła, ale na pewno nie doła
Wesoła ze mnie postać, chciałbym takim pozostać
Choć trudno wymaganiom ludzi dzisiaj jest sprostać
Dostać nagrody nie dostanę, w gwiazdach zapisane
Że poglądy mam zjechane, ale szczęście jest mi dane
Takt, tak, tak to fakt – nie zaglądaj mi do akt
Przecież podpisałem z Tobą dawno temu pakt
O nieagresji, o zaprzestaniu wreszcie naszej wojny
Dlaczego zatem jesteś taki jakiś niespokojny
Bogobojny niby, lecz to tylko gra pozorów
Szarość jednak możesz zmienić w wiele kolorów
Lecz to wiesz, że gdy chcesz to nawet i góry
Możesz przenosić, zatem skończ być ponury
Burzowe chmury po deszczu odchodzą w zapomnienie
Więc włącz pozytywne nastawienie, bo ono jest w cenie
Na scenie z rymami, na scenie z dźwiękami
Od lat już tak żyję z dobrymi myślami
Problemami się nie dzielę, nimi się nie chwalę
Gdzieś mam wszystkie żale, bawię się doskonale
Stale uśmiechnięty tak jakbym był po kokainie
Mój dobry humor na bank nigdy mi nie minie
Nie przeminie – nawet gdy wyciągnę nogi będzie jazz
Gdyż zamierzam swoją śmierć doprowadzić tu do łez

Ty też weź udział w grze, nie zakładaj tylko maski
Nie licz na oklaski, gdyż od żadnej fajnej laski
Aktu łaski nie otrzymasz, musisz się wykazać
Cwaniactwo z pamięci wymazać i tylko pokazać
Jasną stronę mocy i nie myśleć o żadnej pomocy
A wtedy być może dotrwasz do romantycznej nocy
Zamknij oczy – na spontan tylko liczyć możesz już
Taka akcja jest najlepsza, więc nie bądź jak tchórz
Twórz swoje zajawki i kup sobie lepsze zabawki
Nie zwiększaj lekowej dawki, bo pojawią się drgawki
A po co i na co, przecież nam za to nie płacą
Zatem to niech oni więcej kasy tracą
Z tacą ksiądz lata, to już jest koniec świata
Dobrze, że na moje konto wpłynęła mi wypłata
O stratach nie myślę, wykreślam je z pamięci
By wszystko w moim życiu mogło się kręcić
Tak jak chcę, tak jak sobie to wszystko zaplanuję
Czasem coś się spieprzy, ale ja się nie denerwuję
Kontroluję nerwy, trzymam je zawsze na wodzy
Potrzebni mi ludzie, ale na pewno nie psycholodzy
Gdyż oni nie pomogą mi gdy do koła nuda
Nie wierzę w cuda, ale wiem że mi się uda
Zainfekować ziomali, choć część jest niby ze stali
To mnie to wali, bo wszyscy będą się śmiali
Ha, ha, ha – To ja, najweselszy Krzyś
I tyle tego mojego tekstu na dziś

autor

Dziadek Euzebiusz

Napisany: 2018-06-11 Dodano: 2018-06-11 18:25:32

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie