Bez tytułu też można pisać

Oczy zmruż już, włóż pod poduszkę nóż
Kurz pokrył zdjęcia z ogrodu pełnego róż, cóż
Taki tchórz z ciebie, ale jestem pewien tego tu
Że mu krzywdy już nie zrobisz, bo brak ci słów
Odwagi też, lecz wiesz że chcesz zaimponować
Tylko komu, bo po takim czymś będziesz żałować
Jedynie w tej kpinie można dostrzec szał
Dwójki ciał – szał co jedynie ludziom to dał
No właśnie co, bo dno widać już tutaj drugie
Zaorać głupotę pługiem po czym tu długiem
Można już zająć się, bo w wiecznym śnie
Alimentów się nie płaci, choć we mgle
Tego nie widać już, ślepota, głupota
Do wielkich czynów przychodzi ochota
Dobra robota, lecz czy warto było tak
Wyfrunąć z gniazda na wolność jak młody ptak
To fakt – ktoś się zapyta, duża nie wyżyta
W sobie dość skryta – może to był hipokryta
Smutek za serce chwyta – koniec w bieli
Żyli jak chcieli, ale czy prawdziwych twardzieli
Mieli inny plan, ale stan sytuacji – mniejsza z tym
Prym wiedzie wyścig szczurów więc my z czym
Tutaj do ludzi, gdy każdy się trudzi by sukces jakiś
Osiągnąć gdy przyjaciel podstawia jedynie haki
Nam, a sam jak mucha do lepu leci, nie świeci
Lampka kontrolna – defekt mózgu, zerwane styki
Szczyt za szczytem – samotna droga bez jakieś logiki
Przed życiem uniki – dzieci same, kobiety we łzach
Życie to Playstation czy inna komputerowa gra
Tu ma się jedno życie, zero kodów, dodatkowych żyć
W realnych simsach nie można egoistycznym być

autor

Dziadek Euzebiusz

Napisany: 2018-01-29 Dodano: 2018-01-29 14:27:13

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie