W bezbłędnie zaprezentowaną iluzję
Wierzyłam w ciebie,
ale była to wiara w bezbłędnie
zaprezentowaną iluzję.
Jak prosto zwieść ludzkie zmysły…
To była ostatnia prawda
i chcę to tak zostawić.
Kiedy będzie już po nas,
będę cię mogła czasem gładzić swoimi
myślami?
I może będę chciała wrócić
tyle słodkich godzin…
A ty zawahasz się, żeby nas tam cofnąć?
Magdalena Gospodarek
autor
espressivo
Dodano: 2016-08-27 12:12:26
Ten wiersz przeczytano 584 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
A, co jeżeli się nie zawaha, czy po różnych trudach
będziesz wciąż zadowolona?
wspólny czas, to czas na wagę złota.
Pozdrawiam serdecznie