bezgraniczne zaufanie
nie chcę się dzisiaj z Tobą droczyć jak
wtedy
gdy w środku radosnej przecież bieli
śniegowej
jednym ostatnim oddechem wywołałeś potop
milczenia pełnym nawet więcej niż złości
wszystkie szczęśliwe chwile zamknięte w
dłoni
i pod powiekami misternie ułożone obrazy
by na kiedyś zostały w wędrówkach jak kot
który bezszelestnie chce dotrzeć do
miejsca
gdzie teraz już zblakły pretensje
że chabrów już nie ma i krzewu
fioletowości
w widoku za oknem starego domu a tamte
brązy
już w moich oczach nabierają
poważniejszego
odcienia mojego niemówienia do Ciebie
częściej spoglądam w Twoją stronę by
sprawdzić
czy Jesteś tam jeszcze gdzie Cię
zostawiłam
popatrz wracam i ta łza co spływa
wspomnieniem
bezgranicznego zaufania
marnotrawna
autor
mojeszkice
Dodano: 2013-11-02 18:15:14
Ten wiersz przeczytano 1067 razy
Oddanych głosów: 16
Klimat Refleksyjny
Tematyka
Wiara
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Dziękuję Wszystkim za odwiedziny.
Bezgraniczne było kiedyś, teraz...hmm
tylko Bogu można zaufać bezgranicznie on z otwartymi
ramionami przyjmie powracającego z miłością
piękny wiersz :-)))))
pozdrawiam
Bezgraniczne zaufanie...? na pewno ?
Coś w nim sobie zostawiamy. Pozdrawiam cieplutko i
dobrej niedzieli życzę.
bezgraniczne zaufanie, czy istnieje?
wiara czyni cuda
ciekawy wiersz, pozdrawiam:)
Powroty są zawsze wspaniałe. Pozdrawiam
Piękny wiersz, zatrzymuje na
dłużej.Pozdrawiam serdecznie.
Zatrzymujesz kolejnym dobrym wierszem.
Brawo ! :)
Pozdrawiam:)
zaufanie wspaniałość którą nie wszystkich obdarzamy
Pozdrawiam serdecznie
tak mi sie wydaje ze lepiej, wyjasnie dlaczego, a czy
sprawdz czy sie z tym zgodzisz, no przeciez nie
musisz.
piszac"popatrz wracam" wskazujesz podmiot liryczny,
czyli pierwsza osoba liczby pojedynczej, gdybys nie
pisala o lzie, byloby wracam marnotrawna, nie
napisalabys wracam"ja marnotrawna" :)
Dla mnie Lepiej :) pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz, to prawda wiara czynie cuda,
pozdrawiam cieplutko
Iguś własnie nie łza tylko "ja" może źle ujęte te
słowa :(
wszystko ladnie pieknie prowadzisz dosyc ciekawie
przez poprzez dobre opisy, dlugie ale dobre,
poetyckie, ja sobie koncowke czytam ta lza jest
marnotrawna
bezgranicznego zaufania
marnotrawna
Dodajac ja marnotrawna Zmniejszasz odbior. moim
skromnym zdaniem.
Bezgranicznie zaufaniem darzyć, tego, co odszedł na
wieki...
Zatrzymał wiersz w swym przesłaniu.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładna refleksja. Zaufanie i wiara - pozwala budować od
nowa nadzieję. Końcówka jest mocna. Pozdrawiam
Piękny refleksyjny wiersz. Wiara czyni cuda.
Pozdrawiam serdecznie:)