Bezgranicznie

Bezgranicznie pochłoniety spojrzeniem,

duszą ogarnięty wszechmocnie.

Z tobą i za tobą idę do nieba,

by w błękicie skąpać się cały.



I nie wiem czy dojdę tam dziś,

gdzie oczy tak głodne,spragnione.

Bezgraniczną otchłanią twych uczuć,

rwie się serce me utęsknione.



Jeszcze raz chcę dotknąć dziś nieba,

pójść z tobą,gdzie żyje nasz świat.

Tak mi do szczęścia niewiele potrzeba,

tak mi spojrzenia,twych dłoni dziś brak.



A kiedy już spojrzę w to niebo,

w błękicie jego ujrzę Ciebie.

Powiem chodz,podejdz tak bliżej,

bym już w tym spojrzeniu ujrzał siebie.



I znów bezgranicznie zatonę dziś w morzu,

gdzie fale wyrzucą wnet moje pragnienia.

Jeszcze dziś powiem spójrz w ten błękit,

w nim ukryte są dziś nasze marzenia.

autor

Piotrek40

Napisany: 2011-03-31 Dodano: 2011-03-31 15:31:59

Ten wiersz przeczytano 957 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie