Bezimienni

Liść drga, porusza się, niesiony wiatrem upada
Cisza
Biała kora, zwija się skręca
Nikt tego nie słyszał

Rzędy, dziesiątki, setki
Zbitych naprędce brzozowych
Stoję na musztrze
A w ziemi niejedno zmurszałe serce wojskowe

Biel krzyży wśród świeżej zieleni błyska
Las skrywa ślady zbrodni
Przy leśnej drodze pomnik
A na nim ślady pocisków

Drzewa hymny grają żałobne
Krople rosy jak medale na ramionach krzyży wiszą
Rzędy bezimiennych o imię wołają
A ludzie, jak drzewa, nie słyszą

autor

toja1111

Napisany: 2006-07-01 Dodano: 2006-07-04 00:16:33

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie