Bezimienni

bezimienni z jednym butem
z dziurawą czapką tak odmienni
ale wciąż podobni?

ręce, nogi, palce...

omijani przez imiennych
skazywani na wedrówkę
poprzez wieczną chciwość życia

gdzie stopy ślad zostawią
tam dom ich odwieczny
bo ich dom to ciągła podróż

nie szukają szczęścią w monecie
stałego miejsca
ani zemsty na chciwości

szukają imienia
bo anonim to też człowiek!

autor

Duśka

Napisany: 2006-12-13 Dodano: 2007-08-22 12:50:38

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie