Bezimienni
Szukamy wspomnień
w okruchach doznań
w strzępach mdłych
obrazów czarno białych
slajdów życia.
Myśli zatopione głęboko w zakamarku
duszy,
pokryte kurzem minionego czasu.
Bezimienni ludzie jak obrazy
na wodzie przemykają bezszelestnie
szarzy w swej codzienności.
Napływają niczym łzy do oczu,
ukazując to co chcieliby zapomnieć.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.