Bezimienni

Nie troska w pieśni, lecz w pieśni troskosć
nie o żywotność, lecz żywość naszą.
tak uwikłani w próżny ten żywot..

przekomarzamy, piętnujemy
iście królewskie prawa piastujemy
nad wyraz, prawdy się lękamy
to wciąż szukamy, tergiwersacji..

nieustająco w biegu, mobilizacji
gonimy, ocierając znużone oczy..
w potrzasku, w tej sieni inwigilacji..

Przystanąć,
zachłysnąć się drapiącym powietrzem,
ulecieć bezwładnie, w rozgardziasz
ludzkich westchnień..

autor

Marcin221190

Dodano: 2011-05-28 13:18:23

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie