Bezsenność

Dla Marty

W mojej krwi która pulsuje w rytm ruchów wahadeł
nieskończonych zegarów
ze wskazówkami splecionymi z ciemności
Huczy cisza
co przytłacza i zabiera oddech

Ściany są klatką
choć w oknach brakuje krat
Uciekam od śmierci w tykanie zegarka
I czekam aż mnie spali ogień
za świętokradcze myśli
o zamykaniu powiek

Księżyc przesłoniły mi demony
dzieci moich lęków i moich umartwień
Zamiatają ogonami zakurzone chodniki
skrzydłami z łoskotem młócą powietrze
przesiąknięte głupimi snami o wolności
I nawet nadzieja umarła
zagłaskana na śmierć
przez zielonkawy ognik kłamstw

W zamkniętych oczach czają się koszmary
będą mnie dręczyć ciągle
jak co noc
Ale chcę spać
Bo kiedy rozum śpi
Upiory też zasypiają.

autor

Claire Verite

Napisany: 2005-03-05 Dodano: 2005-04-20 18:37:33

Ten wiersz przeczytano 1181 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie