BEZSENNOŚĆ
Pokój się wypełnił szaro sinym mrokiem.
Nocna cisza w kącie dawno słodko
chrapie.
Księżyc przewędrował już prawie pół
drogi,
Tylko ja bezsennie leżę na kanapie.
Z zegara spływają brzemienne godziny
Kroplami wpadając w czarę samotności.
W sercu przepełnionym zbyt długim
czekaniem
Złowroga tęsknota wciąż uparcie gości.
W poświacie księżyca tańczy wyobraźnia.
Unosząc się z wdziękiem na skrzydłach
motyli,
Przykryta mantylką utkaną ze wspomnień
Tamtych chwil odległych, gdyśmy razem
byli.
Gdzie mieszka czarodziej, co czas cofnąć
każe?
Która gwiazda dla nas wciąż świeci na
niebie?
Czy maczeta marzeń zdoła wyciąć osty,
Co się rozkrzewiły na drodze do ciebie?
Przez meandry życia nie łatwo się idzie.
Niejeden wędrowiec z wysiłku polegnie.
Ale biedne serce, gdy twój ślad odnajdzie,
To i przez pokrzywy z radością pobiegnie
Komentarze (15)
Nocne rozmyślania, tęsknota za miłością odgania sny.
Ślicznie opisałaś taki stan. Dopracowany, z
przyjemnością przeczytałam.
ciiiiii.... zaśnij już... marzenia się spełniają
zawsze, czasem w snach , czasem na jawie.... na TAK
bardzo ładny wiersz, utkany ze wspomnień w długą
bezsenną noc,
operujesz w wierszu doskonałymi i wyszukanymi
metaforami, oczywiście bodoba mi się...
twoja bezsenność ....serce przepełnione
tęsknotą...miłością....pięknymi słowami namalowane...
Biedne serce spragnione miłości, zbyt długim
czekaniem zmęczone, stęsknione spać nie daje.Czasu nie
cofniesz, wstecz się nie obrócisz, ale biedne serce
kiedy ślad odnajdzie, to i przez pokrzywy w ramiona
się rzuci.Wiersz tęsknotą i wprawnym piórem
napisany.Rym;b-, d.
Wspomnienia i marzenia to jakby w parze idące dwie
drogi naszego życia i nie można się dziwić że czasami
łatwiej nam przejść przez pokrzywy jak niekiedy dywan
kwiatów..wiersz bardzo ładny..powodzenia
Rzeczywiście biedne to serce, które parząc się biegnie
przez pokrzywy po odnalezionym śladzie.
W poświacie księżyca tańczy wyobraźnia. Piekne.
Jeden z piękniejszych wierszy, które dziś
przeczytałam. Życie dostarcza nam sporo bólu i
tęsknoty ale i wielkiej radości a wtedy "to i przez
pokrzywy". Pozdrawiam!
Przez meandry życia niełatwo się idzie, ale przecież
stęsknione miłości serce nawet przez pokrzywy z
radością pobiegnie, bo nie ma nic wspanialszego w
życiu od miłości.
Bardz górnolotnie popłynęłaś w swoim wierszu, podobają
mi się użyte metafory,wierszjako calość podoba mi się.
Ładny, logiczny wiersz, z nutką tajemnicy. Wielki plus
za to. Czasami trudno czyta się takie słowa, które
mają odzwierciedlenie w naszym życiu. Niestety u mnie
mają... Ile w nocy łez przelanych, ile uczuć
poszapanych, tyle wspomnień pozostałych. Wszytsko to
pamiętam, chociaż idą już kolejne, w samotności
święta. Pozdrawiam serdecznie.
Na miłośc i powodzi wody, nie znajdziesz tamy ni
przeszkody.
Bezsenność w Twoim wierszu najwyraźniej wynika z
tęsknoty. A czemu ja jeszcze nie śpię, tego sam nie
wiem. Pewnie dlatego, że się zaczytałem w wierszach.