bezsenność
odbieram prozie życia
prawo do poezji
pewność świtu porankom
dziecku - ciekawość stworzeń
małych i maleńkich
starości wolność słowa
niematce mleczne piersi
ziemi cierpliwość roślin
a im ciszę głębin
nieszczęściu płytkie szczęście
nie dość doskonałe
zaprzeczeniu niemożność
wierze niedowiarę
odbieram co nie dane
przyszłości – na pewno
garści pękniętych ziaren
bezsenność
autor
sylwan
Dodano: 2013-04-12 10:39:27
Ten wiersz przeczytano 1057 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ciekawy wiersz, bezsenność zmienia optykę
postrzegania, odbiera radość. Pozdrawiam :)
...bezsenność - ciekawie ...
pozdrawiam:-)
Bardzo ładny, refleksyjny wiersz:)
Bardzo ciekawy i refleksyjny!
Pozdrawiam:)
Wiersz zmusza do refleksji zadając pytania. Ciekawie
wyrażasz myśli. Pozdrawiam:)
Czyli życie bez poezji prozie odbiera sens ? To brzmi
trochę zbieżnie w temacie do pierwszego numeru
Antologi co czyni ten wiersz jeszcze ciekawszym.Wiersz
interesujący i ciekawy przekaz myśli :)
Ciekawie;wiersz skłania do zastanowienia się: kim jest
peel i czy odbierając to wszystko postępuje słusznie?
Miłego dnia.
Ziaren zatrutych nie wrzucaj w glebę
ziemia jest neutralna
wypych na wierzch wszystko co ma...
proszę nie myśleć, że jest niemoralna
Pozdrawiam serdecznie