bezsens mego świata
wybiec daleko
poza okno
niechcianych myśli.
zapomnianym kwiatem,
pragnę być
i mdłą zielenią
karmić podły świat.
Niemożność życia
została mi dana
wraz z krzykiem narodzin
zostałam sama
i dotąd tak
w brzydocie mego
serca
trwam.
autor
kasienia
Dodano: 2008-03-06 11:48:18
Ten wiersz przeczytano 535 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.