Bezsens (Woody Woodpecker)

Wybudowałem kiedyś
Dom nad przepaścią
A ta historia jest stara
Jak ja

Przepaść zawaliła się
Nie ruszając mego domu
Wielka szkoda
Nie pomyślałem wcale

Czasami uważam się
Za ostatniego brata
Gazów szlachetnych
Adoptowany przez ludzi

Nie przecze że niebo
Jakie by nie było
Jest niebieskie
Ale tylko po częsci

Wiekszość czasu
Zajmuje mi nie tylko
Wypełnianie krzyżówki
Na sobie samym

Ale i pewne zmartwienie
Które zapewnia braki
Cierpienia i korzyści
Z tego wynikających

Myślałem nie raz
Że zacznę paść świnie
Nie jestem żydem
Więc nie zabronią

Ale ich nie da się nauczyć
Latać i im nie godne
Dostąpić Królestwa Bożego
Chyba żebym je nakłonił
Oznajmiając ich los

A oczy miała tak błękitne
Jak głębia oceanu
Groziło mi utonięcie
Skąpanie się w otchłani

Tych kolorów

A gdybym był dzięciołem
Poleciał bym na Marsa
Szukając czerwonych
Drzew z piaskowym

Liściem przeplatanym
Złotą nicią
Który wytłumaczyłby
Niektóre zagadnienia

Związane z ruchem wirowym
Pewnej Pani
W Jeziorze Łabędzim

Dla Bena "Bugs'a" Hardaway'a za użycie jego wymyślonego dzięcioła w utworze.

autor

Barszczyk_Wierszokleta

Dodano: 2010-03-29 00:17:34

Ten wiersz przeczytano 755 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie