Bezsilność...
dusza płacze ulewnym deszczem
nurt łez wyrywa koryto
smutny świat widać za oknem
dusisz się i idziesz na dno
otchłań lądu przyzywa do siebie
grawitacją grzęźniesz w piach
dłonie wznosisz w rajskie przestworza
kaganek życia wypalony kolejny raz
autor
skarb-323F
Dodano: 2014-09-13 11:22:36
Ten wiersz przeczytano 1865 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Podoba się. Każdy wers właściwie za jedną myśl:)
Bardzo mnie się podoba. Właściwie każdy wers to osoba
mądra myśl:)
super
Ważny temat takie stany bywają w zyciu często.
p o z d r a w i a m
samo życie... i ta bezsilność....
dobrze to ujęłaś
Pozdrawia Gmatrix
pięknie pozdrawiam
ucieszyłam się widząc ciebie na Beju ....piękny wiesz
a tyle w nim smutku ...życzę więcej radości ;-)))
pozdrawiam
Piękny wiersz, pełen melancholii i bezsilności...
Pozdrawiam serdecznie
brak pewności siebie:)?
Bezsilność a jednak może widać jakąś nadzieję.Kaganek
życia wypalony kolejny raz,dla mnie stanowi zalążek
nadziei.Pozdrawiam:)
Tak w życiu bywa,ale słońce tez sieci jak pisze Jurek
a teraz pogoda piękna,zatem warto się nią cieszyć:)
Pozdrawiam serdecznie.
dobrej nocy i miłego dnia życzę:)
Dusza płacze ulewnym deszczem! oj ile razy tak bywa:)
Dobrej nocy :)
kaganek wielokrotnego użycia.
Pozdrawiam serdecznie
...
Smutno i poruszająco. Jeśli jest to depresja trzeba
koniecznie odwiedzić lekarza i nie zwlekać.
Pozdrawiam serdecznie.
Wszystkiego dobrego.