Bezsilność
Mile widziane uwagi
Echże mój smutku co zalegasz w duszy,
palisz w niej ogniem odbierając siły.
Co miałbym zrobić, co uczynić muszę,
aby radości znowu powróciły?
Gdziekolwiek jestem, czy też wzrokiem
sięgam,
ty ciągle przy mnie jak druh w mojej
doli
i żadna siła ani też potęga,
od ciebie odejść na krok nie pozwoli.
Komentarze (96)
Bardzo podoba mi się
Twój smutny, piękny wiersz.
Dobrego dnia życzę Sotku.
Pozdrawiam cieplutko
Ciebie i kotka:)))
Chyba byłam tu już wcześniej.
To chyba ta aura ma taki dołujący wpływ na człowieku.
Ładnie to wyraziłeś w wierszu.
Pozdrawiam serdecznie Marku.
Ładny wiersz, czasem smutek zatrzymuje się przy nas na
dłużej :)
Wspanialy jedenastozgloskowiec, prima wiersz:)
Twoje wiersze są piękne. Zmysłowe,
ale często smutne.
Pozdrawiam serdecznie.
Wiersz piękny, acz bardzo smutny... Smutek w końcu
minie. A radości, niechaj z wiosną powrócą. Pozdrawiam
z Gliwic :) B.G.
Też tak miewam ale to mija czego życzę z całego
serca,chociaż podobno wiersz nie musi być prawdą o
poecie.Pozdrawiam.
Ponoć szczęśliwi dobrych wierszy nie piszą. I może to
dobrze, bo byłoby nudno, hm? :)
A tak na poważnie, to przepiękny ten smutek. I
dobrze,że JEST. Bo bez niego nie byłoby też
radości......
DKMS - pomożesz i tu siły nie potrzebujesz. Oddasz
dosłownie - komuś życie.
takie i podobne emocje często inspirują do twórczych
dzieł, pozdrawiam
wiem co to smutek zalegający w duszy.
Piękny. Pozdrawiam
Smutasny wiersz,
Pozdrawiam
Smutek potrafi namieszać w życiu.Pozdr.Marku.
Witaj Marku!
Pięknie dziękuje za wizytę
i pozdrawiam z Glashutten:)