Bezwonna i bezbarwna

W czerwonym berecie nie przyszła .mogła przecież
Scieżkami na bedrożu cienia i światła zakwinąć nie chciała
Nie została wyrwana spod ziemi skorupy .tam jej nie było
Z wiatrem między oczodoły niebieskie przemknęła niespodzianie

By powietrzem napełnić krew w żyłach aorty .już płynie
dotleniona do granic .Nie rozsadza skroni ale puls czuć wyraźny
bo mieszka w każdej części bezwolnego ciała .na umyśle zrodzona
na nowo waha się.czy pozwolić na zameldowanie w lewej komorze

Teraz w przedsionku czeka na swoje mieszkanie.
A zastawka otwiera coraz szerzej bramę.czy wpuści?
Lecz tlenu jej ciągle brakuje.potrzebny by żyć .wariuje
Zdrętwiałe ciało pręży się .czas płynie wolno nieskończenie

Już mieszka .rozsiadła się wygodnie i czuwa by zawsze
Rytm serca był miarowy i nigdy nie zgasnął.opromienia
ciepłem kładzie się na duszy .już nawet kwiaty w wazonie postawiła
Bo płonie i rozkłada układanki barwne na uczuć naszym talerzu.

autor

aga9393

Napisany: 2009-06-06 Dodano: 2009-06-10 07:13:57

Ten wiersz przeczytano 724 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie