Biała kraina

Gdy serce czasem smutek czuje
To w podróż daleką wyruszyć raczy
Oddala sie hen daleko
Opuszcza szarą krainę rozpaczy

I wtedy w krainie już tej białej
Tak błogo , słodko i spokojnie
Przytula piękne , miękkie liście
Tak cicho z miłością , niepozornie

Ptaki tam jasne głaszczą duszę
Siadają na ramionach ludzi
A słońce świeci przez czas cały
Aniołki do tańca radości budzi

Kraina biała żyje w sercu
Tam azyl jasności czasem mamy
Dziękuję kraino że w nim jesteś
Do ciebie z szarości odpływamy

autor

gołąb

Dodano: 2006-05-11 19:08:58

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie