Biała róża
Biała róża na poduszce
obok głowy kobiety
wokół niej rozsypane
krwisto czerwone płatki
tworząc koronę
stojący mężczyzna
wpatrzony
w jej twarz bez wyrazu
z lekiem uśmiechem
w kąciku ust, zaś w drugim
zastygły wyraz bólu.
Odeszła. A wraz z nią
jego miłość do niej
która zniknie za chwilę
w odmętach nicości
Tylko jedna łza spłynęła
po policzku – ostatnia
dla niej.
Komentarze (21)
wzruszające...na końcową scenę w melodramacie:) miłego
dnia
Romantyczny obraz odejścia.Pozdrawiam:)
Smutno i wzurszjąco yasmiro.
Niestety nie każdy jest wrażliwy,są tacy,że nawet ze
śmierci potrafią szydzić.
Bardzo to przykre!
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Dobrej nocy życzę:)
Sorry, ale rozśmiesza mnie ten wiersz.
Róża, płatki tym razem czerwone, co z białą różą
tworzą barwy narodowe.
W jednym kąciku ust uśmiech, a w drugim ból.
Jedna nogą stoi w Ameryce, a drugą w psim gównie.
Ona umarla a z nią jego miłość.
Wygodne.
Gdzieś tam są żywe wykąpane w różanym szamponie.
No więc on z nicości do kolejnej miłości, póki ona
żyje.
Kolego, daruj sobie pisanie.
Albo nie, możesz pisać, tylko nie nazywaj tego
wierszem.
- gdy przychodzi śmierć
Bardzo smutno, gdy śmierć. Dobrej nocy