Biała Wstążka

Biała wstążka zaplątana na ciemnej gałęzi potężnego wyschniętego drzewa.
Biała wstążka na drzewie, które jest życiem.
Biała wstążka czarnego grzechu nienawiści na ciemnym drzewie nieskończenie bezkrwistego
życia.
Biała wstążka mojej krwi na gałęziach twoich rąk.

Biała wstążka – ja.
Biała – wyprana z wszelkich kolorów życia.
Biała wstążka zwiastująca śmierć dla tych pustych od tak dawna oczodołów.
Biała wstążka szarpana gniewnym wiatrem bólu, który mimo wszystko nie chce odejść.

Czarne drzewo bezosobowego bladego życia i porażki.

Unoszę palce do zaschniętego gardła.
Wbijam palce najgłębiej jak potrafię.
Szarpię ciało z całej siły.

Nic nie jest w stanie mnie zatrzymać, gdyż już nic mnie nie obchodzi.

Biała wstążka obojętności na ciemnym drzewie bezżywotności.
Wszystko rozsypie się kiedyś w proch.

Dlaczego więc nie teraz?

autor

RazorR

Dodano: 2009-04-14 22:13:27

Ten wiersz przeczytano 1003 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie