Białe jabłoni drzewko
Żółtego podbiału dużo mam w obu rękach
Twarz zanurzam w kwiatach jabłoni dla
Ciebie
Płatki spadają tańcząc w wiosennych
piosenkach
Nade mną białe gołębie śmigają na niebie
Z białych płatków łoże dla ciebie
uścielę
pościel jedwabną na jabłoni płatków
zamienię
Obsypany płatkami pod jabłonią wartę
trzymam
By nikt nam nie zabrał naszego białego
drzewa
Gdy rodzący owoc pokryje się rumieńcem
Zerwę najpiękniejsze jabłko włożę w twoje
ręce
Dziś nasze drzewko jak panna w bieli przed
ołtarzem
To drzewko jabłoni wiosna nam dała w darze
Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja
Komentarze (7)
Przyroda ożywa kiedy Twoje pióro ją dotyka :)
Ładny, ciepły wiersz...
Piękne słowa, miło było przeczytać.
Śliczna, wiosenna wizja, aż chciałoby się tam być.
Piękny! jak zwykle!!!
Pozdrawiam i życzę miłej niedzieli:))
"Posciel jedwabna na jabloni platkow zamienie"
Cudowny wiersz:)Milej niedzieli kochany slaski
poeto:)+++
"To drzewko jabłoni wiosna nam dała w darze " -
piękny opis. Cieplutko pozdrawiam