BIAŁY KWIAT...
karły na ołtarze
niewdzięczne wypełzły
kielich wina piją
i bodajby sczezły
niewidzialne grzechy
wznieciły płomienie
witrażowym światłem
naznaczone brzemię
jeszcze błyszczą oczy
usta niezaszyte
biały kwiat rzucony
na kamienną płytę
uwolnione lśnienie
oślepia źrenice
zaciśnięte gardło
echem krzyczy życie
kto przyniósł to światło
do bezdusznej wieży
dłoń wyciąga czułą
inną miarą mierzy
nastało świtanie
cisza taka błoga
ona mnie prowadzi
do stóp Pana Boga…
Komentarze (13)
Gratuluje 200-ego wiersza zresztą jak zawsze bardzo
dobrego.
Pozdrawiam serdecznie
Zamyslilam sie po wielokrotnym przeczytaniu wiersza,
jest tak refleksyjny , ze raz nie wystarczy.Piekna
poezja.
Swiat stanal nagle, a w srodku ty uginasz kolana
podnosisz glowe , czekasz na znak
z niebios , na ukojenie.... Wzruszajacy utwor ...
Wiersz rozrywa serce smutkiem.Gdy ''echem krzyczy
życie''...
potrafisz prowadzic w swiat zadumy i refleksji jak
nikt...pieknie
Wiersz smutny lecz bardzo ujoł mnie za serce wprawił
w zadume ,obraz jak się nie myle jest mi znany i co
można tu dodać sam mówi za siebie .
Choć wiersz pisany w libańskim gorącym słońcu , to
wcale taki gorący nie jest.Są momety w treści bardzo
zimne, ale i słowa dojrzałe forma i sensem . Znakomity
wiersz, dobra poezja.
Kwiaty białe rzucone na kamienna płytę a cisza błoga
prowadzi mnie do samego Boga - cóż więcej można
napisać - wiersz mówi sam za siebie.
jest piękny, bardzo wymowny w swej treści, dojrzały
lekkie pióro, piekne rymy- czytać zachwycać się i tyle
!!!
Piękna konstrukcja, dobrze dobrane rymy,
utrzumany stały rytm pozwala na czytanie jednym
tchjem.Gratuluję:-)
Wiersz wprawia w zadumę. Smutek i ten kwiat biały, to
niezwykłe...
Wiersz robi niesamowite wrażenie. Kamienna płyta,
kwiat na nią rzucony, oczy błyszczące od łez i nieme
usta. Znam ten obraz doskonale.
Bardzo smuty wiersz- kwiat na kamiennej plycie i cisza
prowadzaca do Boga...Pieknie napisany
bardzo mądry wierszyk.. +