Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Biały proszek


w białej wieży mieszka
przyszła żona łezka
opłakuje chłodne ranki
wypatrując swej kochanki

gdy zobaczy kogoś w dali
tak że w gardle mocno pali
nawołuje wykrzykuje
kogoś pewnie zamorduje

biały proszek w noc się śni
gzymsem biegną słodkie dni
odlatuje całą sobą
karawana jedzie drogą

w łożu nie ma już osoby
gdzieś uciekła od ozdoby
wątły płomień zagaszony
został kwiatek pomarszczony

autor

Andrzej13

Dodano: 2016-04-04 10:36:06
Ten wiersz przeczytano 923 razy
Oddanych głosów: 12
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (11)

Mms Mms

Czyżby chodziło o narkotyki Andrzeju ?

Donna Donna

Nie jestem pewna jaki bialy proszek mial autor na
mysli, jezeli ten do zaywania to lepiej od razu go
odstawic bo po nim najczesciej lzy i biala dama.
Serdecznosci.

PLUSZ 50 PLUSZ 50

Ciekawe przemyślenia
na temat (odchodzenia)...
+ Pozdrawiam

wiki20 wiki20

biały smutek ze śmiercią za rękę podąża,,,pozdrawiam
:)

Jacek1972 Jacek1972

Biały proszek trudna sprawa, z nim nie można
pertraktować trzeba w porę zrezygnować. Ciekawie jest
nad czym się zastanowić . Pozdrawiam serdecznie :-))))

Adaśko Adaśko

Zatrzymał mnie Twój przekaz. Rzeczywiście,
nietuzinkowy, jak to stwierdza Wena. Miłego dnia

_wena_ _wena_

Ciekawy i nietuzinkowy...
Miłego dnia życzę.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »