W białym kaftanie miłości

Otępiasz mnie miłości
Sprawiasz że przesiaduję nocami w oknie
I klnę na Ciebie

Nie dlatego że Cie nie ma
Dlatego że jesteś
Że każesz mi kochać kogoś
Dla kogo jestem tak mało idealna

Walczę w tym moja miłości
Lecz już powoli nie potrafię
Tracę siły opadam
Zagłębiam się

nie jem.
nie piję.
nie śpię.
miłością żyję

opięłaś mnie swoimi bawełnianymi rękawami
tulisz mnie gdy pielęgniarka znów wrzeszczy
że płoszę jej myśli świeżym powietrzem
w tym domu miłości bez klamek

autor

Anna

Dodano: 2009-08-21 23:55:13

Ten wiersz przeczytano 809 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie