Bida aż piszczy…

Bardzo smutny wiersz:( Taka jest rzeczywistość w
większości rodzin:( Pozdrawiam serdecznie:)

W prostych słowach o trudnym życiu:))

Olu, świetny wiersz, bo czytając go, przypomniałam
sobie moją walkę o przetrwanie, gdy brakowało tej
"kapuchy"(pieniędzy) na jedzenie, a parówki i lepsze
wędliny, były rarytasem.
Myślę, że w tamtych "głodnych" czasach, wszystko
smakowało lepiej niż dzisiaj, gdy półki uginają się od
towarów, a ludzie jedzą szynkę, polędwicę i schab,
częściej niż parówki.
Pozdrawiam cieplutko, życząc wspaniałego dnia:):):)

@tańcząca z wiatrem: Grażynko, z całym szacunkiem, ale
zostawię "kapuchy na...", bo oprócz 'słoniny' jest
jeszcze 'parówka', nie mniej dzięki za uwagę :)
ps
dziękuję wszystkim za komentarze,
pozdrawiam :)

samo życie ,raz na wozie, raz pod,,,pozdrawiam
serdecznie

najgorsza bieda
gdy ona nie da
najgłupsza nędza
bo przy tym jędza
na każdą porę
dziękuję nie biorę

pozdrawiam, ściskam i niezmiennie zapraszam

Tez mam bardzo napięty budżet i czasami sobie
ponarzekam. Ciekawy i prawdziwy wiersz. Pozdrawiam
serdecznie.

P.S Wiersz bardzo fajny,mimo smutku
czy nie lepiej by było
brak kapuchy do słoniny,niż
na słoninę,bo w tym układzie to wychodzi na to,iż z
kapuchy jest ta słonina:)
Miłego dnia Olu życzę,
sorry,że po drugim czytaniu taka refleksja,ale
myślę,że tak byłoby
zgrabniej...

to niesamowite, jak garść pieniędzy czyni nędzę
znośną..
/George Bernard Shaw/
..jeszcze nigdy tak nie było, żeby jakoś tam nie
było..
/Jaroslav Hašek/

i z kalkulatorem... po sklepie

Bardzo smutny.Oby nikt z Was nie cierpial takiej
biedy.Pozdrawiam

Polacy zazwyczaj biadolą choć druga prawda,że dużo
biedy w naszym kraju.Bardzo życiowy temat.Pozdrawiam
serdecznie Olu.

Można pójść do sklepu i kupić kości :))) Przepraszam
to tylko taki żarcik, a tak zupełnie na poważnie; to
nie ma nic gorszego, kiedy kiszki marsza grają. Z
pełnym żoładkiem serdecznie pozdrawiam autorkę :)

Ciekawie i życiowo.Pozdrawiam)

Ano, nie da się bez biadolenia. Dramatycznie opisane,
jest jakaś nadzieja?
Pozdrawiam.