Biec wiedząc, że nie ma już drogi

Biec wiedząc ze nie ma już drogi.
Raniąc sobie dusze o cierniowe progi.
Patrząc w niebo wznoszę swe modły.
Zastanawiająć się jaki ten świat jest podły.

Księga życia jest pełna idealnych treści?
Nie..
zawiera bowiem więcej stron boleści.
Jakaś szczęśliwa chwila była?
Czemu więc już więcej nie powróciła?

myślałeś ze jesteś niezniszczalny jak diament
jednak znów coś wprowadziło twą duszę w zamęt…

Twe serce uczuć spragnione
umarło czekaniem zmęczone.
Tak starannie przygotowywałeś się do tej podroży,
jednak nie przewidziałeś uczuciowej burzy.

autor

Trytobe2

Dodano: 2007-04-20 16:05:30

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie