BIEDA
Drzazg pełne podłogi
ściany podrapane
w kącie fotel niedrogi
cały połatany
stół zwykły taboret
żarówka na suficie
bieda co przyszła nie w porę
a to jej całe życie
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2014-08-12 09:08:27
Ten wiersz przeczytano 919 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Jaką rolę pełnią tutaj rymy?
bardzo sugestywna miniatura obrazująca biedę
pozdrawiam
nawet gdy biednie może być schludnie najlepsze jest
pomieszanie biedy z bogactwem bo wtedy doceniamy, oby?
Wymowna miniatura...
Tylko "wytatuowane" ma stanowczo za dużo sylab - źle
się czyta.
Może "podrapane ściany"?
Pzdr
Nie zapraszana,ale przychodzi.Smutne.Pozdrawiam
Bieda zawsze nie w porę, a jeśli całe życie, to już
bardzo smutno. Pozdrawiam.
bieda kładzie się cieniem
kiedy to nas dopadnie:
niezaradność...
bezradność...
zwątpienie...
pozdrawiam pięknie:)))
jest smutno gdy bieda do nas zaglada
Smutno.
Bieda jest zawsze nie w porę.
Pozdrawiam:)
Biedna, ale nie nieszczęśliwa, pozdrawiam ciepło:)
Oraz biedy mnie przytłacza. Mało słów głęboki sens,
jeśli biedę można nazwać sensem. Pozdrawiam, miłego
dnia.
Smutny a widzac biede serce mi sie kraja..
Bieda zawsze wywołuje smutek i współczucie.
od biedy ekonomicznej jeszcze gorsza jest bieda
intelektualna, pozdrawiam