BIEDNA WRONA

W krzakach siedzi Wrona smutna przygnębiona,
widać że jest chora potrzeba doktora.
Długo to nie trwało ptactwo się zleciało,
nad losem biedaczki deliberowano.

Koncepcji jest wiele każdy coś planuje
a ptak coraz słabszy już nie wytrzymuje.
Ból jest tak okropny głośno kracze Wrona,
może dać jej leki będzie znieczulona.

Zaraz przywołali Dzięcioła doktora,
który nosił tytuł w randze profesora.
A zasłużył wtedy gdy miał operację,
kiedy omyłkowo zrobił amputację.

Obciął wtedy Czapli kawał zdrowej nogi,
oraz Kogutowi dwie złote ostrogi.
Wystraszona Wrona głośno wciąż płakała
o planach lekarzy przecież nie wiedziała.

Tu potrzebna będzie na pewno narkoza!
Jak najprędzej trzeba położyć do łoża!
Tak postanowili bidulę uśpili
i z precyzją wielką ciało rozkroili.

Każdy był ciekawy co Wronie doskwiera,
może się najadła gdzieś starego sera.
Ten co asystował w stopniu rezydenta,
tak się zdenerwował że nic nie pamięta.

Krew którą zobaczył - za krótka praktyka,
zadziałały szybko jak płachta na byka.
Lecz ta operacja jeszcze nieskończona,
bo na stole leży rozkrojona Wrona.

Jak mogli tak prędko z powrotem ją zszyli
o tym co widzieli już jej nie mówili.
Jak się okazało kolec wlazł jej w nogę,
ale dla zasady skroili niebogę.

Widać że nietrafna była ich diagnoza,
tak jak oni wszyscy też potrafi Koza!

Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2012-01-12 Dodano: 2018-01-12 16:01:45

Ten wiersz przeczytano 4086 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Bajka Klimat Ironiczny Tematyka Dla dzieci Okazje Dzień Babci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie