Biedni ludzie

Biedni ludzie przechadzają się po kątach szarego miasta
Szukając szczęścia
O jakim marzą od wielu lat
Nie mogą na siebie patrzeć
Bo mają sobie za złe
Że nie mają gdzie mieszkać
Że to akurat musiał na nich taki los spaść
Jak kamień
Uderzający prosto w głowę
Z bardzo wysoka
Dziwią się sobie
Że już tyle wytrzymali
Że mogą dłużej żyć
I pewnie będą szukać tego upragnionego
Trudnego do zdobycia
Szczęścia...

autor

Smithozaur1992

Napisany: 2008-11-17 Dodano: 2008-11-17 21:36:24

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie