Biedny bogaty świat
Wczoraj niebo lśniło płynnym złotem,
dziś sczerniałe polewa się deszczem,
wicher kładzie szpaler drzew pokotem,
rzeka gniewnie spiętrza nurt
złowieszczy.
Nie nasz dach dziś wiatr znad głowy
zrywa
i nie u nas schnie na popiół gleba.
Nam niestraszny głód i marne żniwa,
my chleb mamy, igrzysk nam potrzeba.
Susza, grad, powodzie, huragany,
nas nieszczęście przecież nie dotyka.
Bawmy się, świętujmy, pójdźmy w tany
w rytm tonących jęków Titanica.
autor
Ewa Złocień
Dodano: 2020-09-02 22:21:55
Ten wiersz przeczytano 3384 razy
Oddanych głosów: 52
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (60)
Bardzo smutna prawda o dzisiejszym,
tak bardzo egoistycznym podejściem człowieka do
człowieka.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo dobry wiersz z powiewem smutku. Pozdrawiam i
dziękuję :)
Mądra refleksja w dobrym wierszu. Pozdrawiam :)
Biedny nie ten co nie ma bogactw:)
Bardzo ładnie:)
Smutne to, ale prwdziwe :(
Dopóki coś nas nie dotyczy i nie boli, nie zważamy na
cudze cierpienia i tragiczne losy.
Pozdrawiam serdecznie Ewo.
Tak jest biedny i bogaty kraj świat tak bardzo
podzielony...pozdrawiam sama prawda w wierszu
Dobry wiersz... cóż, tak właśnie jest - jedni widzą że
świat się rozpada, rozpaczają albo rzucają się ratować
ile się da, inni beztrosko tańczą.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo dziękuję za Wasze refleksje pod wierszem
podczas mojej nieobecności. Pozdrawiam wszystkich
serdecznie :)
Wiersz o obojętności na cudze nieszczęścia :))
ładnie...
pozdrawiam:)
Pogodowych oczywiście:)))
Trochę tych awarii porodowych mamy a co do Tytanika to
zapewne są ważniejsze problemy niż dziurawy kadłub.
Pierwszy z nich to LGBT. Wiersz zatrzymał. Pozdrawiam
z plusem:)))
Wiersz zatrzymuje
Pozdrawiam serdecznie :)
Świat ma dwa oblicza, bogate i biedne i ci pierwsi
tych drugich nigdy nie zrozumieją... Pozdrawiam
Pesymistycznie i smutno ale ładnie.
Niestety, coraz większa znieczulica wokół...
Pozdrawiam serdecznie :)