Biedroneczka

Byłem dzisiaj na łące, szukałem biedronki
Takiej malutkiej w czerwone kropeczki.
Przeszkałem prawie wszystkie łąki.
Nie znalazem tej dzieweczki.

Poznałem ją niechcący, ot tak, zwyczajnie.
Nie wiedziałemj jednak że to ona będzie.
Ale stało się, już nie wypuszczę jej.
Chce życia z nią na codzien i wszędzie.

Cudowna istota ta biedronka, niby zwyczajna.
Ale ma to coś, to coś co powoduje zawrót głowy.
A najważniejsze że ta "'zwykła", jest normalna.
Zawsze uśmiechnięta, szcześliwa i zadbana.

Codziennie słysze jej śmiech i radość.
Jak wstaje rano jeszcze zaspana.
To słysze jej oczy z iskierką świecące.
Jej radość, rzuca mnie na kolana.

Więc oboje się śmiejemy, bez poważnej już przyczyny.
Ja z niej, ona ze mnie, w końcu razem się cieszymy.
I na śmiechu się nie kończy, bo ją juz kocham .
Zakochałem sie w niej, tak już z tą biedronką mam.

autor

Emilk

Napisany: 2008-09-12 Dodano: 2010-03-05 08:02:18

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie