Bieg czasu
Rozstanie jest zawsze smutne , a jak bez nadziei na spotkanie jeszcze smutniejsze .Wspomniało mi się że są jeszcze sonety i coś tam napisałem.
Bieg czasu
Wciąż dni mijały , czas szybko płynął
Potoki marzeń przez myśli rwały
Lecz ślady spojrzeń Twoich zostały
Białą nadzieją świat mnie owinął
Czas bez litosny serca rozdzielił
Wbił klin przestrzeni domy i skały
Żeby mi tylko marzenia zostały
I bym się z tobą szczęściem nie podzielił
Tak jak to drzewo ponure moknące
Z którego badyli krople jak łzy płyną
Ja czekam jak ono na wiosenne słońce
Chociaż stęsknione me oczy wytrwale czekają
Nie wiem czy błyśnie nadzieją płonące
Ja wiem że me nadzieje jak lody spękają
To było tak dawno , po lekcji z Panią Anią K z języka polskiego w technikum , lekcja o Słowackim .
Komentarze (6)
podoba mi się
pozdrawiam :)
Nie tylko są sonety, wiersze, gdy jest smutno...jest
jeszcze i przytulenie, choćby myślami....pozdrawiam
Pięknie tak z biegiem czasu, pozdrawiam :)
Tęsknota i marzenia, smutno ale ładnie...
Tak jak w słowie wstępnym: rozstania są zawsze
smutne..., po prostu życie
Ładne klimaty. Pozdrawiam