Bieganina
Jak człek człekiem a świat światem
Tak dziewczynki jak i chłopcy
Wieczna pogoń trwa za kwiatem
Byle był to kwiatek obcy
Jedni pędzą autostradą
Drudzy gnają wręcz na skróty
Ci z dyskrecji mostki kładą
Ten podkute wdziewa buty
Każdy własną ma legendę
I przed światem się maskuje
Cel jest jeden ja zdobędę
Obcy kwiatek posmakuje
Jak ktoś krzyczy nie dotyczy
Bo on w innym mieszka niebie
Że oszuka pewnie liczy
Przecież nie oszuka siebie
Ty dogadaj sie z naturą
Podaj jej spokojnie dłonie
Niech zwycięża będzie górą
Ja tymczasem dalej gonię
29.06.2018
Komentarze (15)
no co tu ukrywać... wszechobecna bieganina :-)
cudze chwalicie
Nieźle, ironicznie, pozdrawiam :)
Z kwiatka na kwiatek?
Tylko się nie zapędź ;-)
Fajnie, z humorkiem a celnie.
Pozdrawiam:)
Dobra życiowa ironia;)pozdrawiam cieplutko;)
Jeszcze nie próbowałam cudzych kwiatków, ale brzmi tak
zachęcająco, że aż pomyślę, czy nie spróbować ;)
Fajny, lekki, rytmiczny - przyjemnie się czyta. :)
zabiegani nie mamy czasu na swoje zwykłe życie -
gonitwa
tylko gdzie i po co
pozdrawiam
ale faje strofy i prawda w słowach- cudzy owoc lepiej
smakuje...(może to adrenalina?)
bo od tego są króliczki, żeby je gonić. więc gońmy :)
celna, ciekawa, z humorem napisana satyra.
pozdrawiam Miechu :):)
Gdy nieodwracalnie ubywa nam latek już się tak nie
skacze z kwiatuszka na kwiatek i chociaż dawniej
motylem byłem to jakoś dziwnie teraz utyłem i pupa
ciężka i skrzydła słabe i też już nie ta chęć na
zabawę... :):):)
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
Uśmiech przesyłam :) pozdrawiam :)
Życiowa ironia, faktycznie :) Pozdrawiam serdecznie
+++
wywołujesz Uś-miech :))czytam sobie"Ty dogadaj się z
naturą" Pozdrawiam serdecznie:))To tylko moje sugestie
autor wie najlepiej jak ma wyglądać jego wiersz