Biegnę

"stop and smell yellow roses"

Biegnę, biegnę aż tchu mi brak
nie poddam się, tak, TAK!
stopy toną w mokrej glebie
wyciagam ręce daleko przed siebie
myslę sobie blizej będę
Pędzę, dalej szybko pędzę
lecz jak ptak w powietrze sie nie wzbije
ech... pfff... serce juz za szybko bije
ale niedługo koniec drogi
wow! nie czuje jednej nogi!
Nie moge - zwalniam
sił mi brak, z bólu łkam
Rozglądam sie gdy staję
SZOK! Wiary nie daję!
W tym całym pośpiechu zbłądziłam
błędnymi ambicjami żyłam
straciłam dużo życia radości
by dotrzeć do kompletnej nicości...

Zwolnijmy troche rozejrzyjmy się dookola po co tak pedzic ;)

autor

magia desperacji

Napisany: 2006-09-20 Dodano: 2006-09-20 16:33:12

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie