w biegu...

Za wszystkie czytania, refleksje i uwagi ( również -
naprawczokrytyczne) - bardzo, bardzo - dziękuję.
Pozdrawiam:)))

Piszę i kasuję,więc chyba jeszcze raz przeczytam Twój
wiersz,który zrobił na mnie olbrzymie wrażenie.Tyle
emocji i refleksji i podziękowanie zamknięte w
niesamowitą formę.Pozdrawiam serdecznie:)

Bardzo na tak!
Pozdrawiam :)

link pod 'jeszcze jedno' nie zawsze się otwiera więc
podałem / ponizej/ raz jeszcze:

https://drive.google.com/file/d/0Bzg6ivjaUspSSm92TkgyM
G1xUjg/view

ps. to co poniżej porównaj z
https://poema.pl/publikacja/104925-karol-wojtyla-wigil
ia-wielkanocna-1966
zwłaszcza :
II. OPOWIEŚĆ O DRZEWIE ZRANIONYM"

jeszcze jedno:
przyjrzyj się uważnie:

https://drive.google.com/file/d/0Bzg6ivjaUspSSm92TkgyM
G1xUjg/view
i porównaj z:
"Ja jestem Krzewem winnym a wy winoroślą"



w linku widać wyraźnie krzew winny został przycięty
winogrona rosną /wyłącznie/ na bocznych pędach jakby
wszepionych w pęd główny

ztąd:
"Pamiętaj!.. - że zielenią - masz
porastać pustynię,
tak, aby się stała oazą rzeczywistości
- życiem."
powinien odnosićsiędo nassamych"
Pamiętam!.. - że zielenią - mam
porastać pustynię,
tak, aby się stała oazą rzeczywistości
- życiem.

pozdro.

ufff
Toż to poemat
:)

moje uwagi:
aczkolwiek jak odczytałem w Twoim komentarzu pisany
"z biegu" to raczej pasuje :
w biegu
====

ponadto:
tego:
"Zapraszaj... (mnie) - każdego dnia
do siebie... (-najmniejszego Kościoła)
do przywitania
- z czystością dłoni - czystością serca."
nie trzeba Mu przypominać skoro już WTEDY wziął na Się
nasze grzechy
wobec tego TERAZ to my raczej powinniśmy [z
wdzięczności] :

Zapraszam... (Ciebie) - każdego dnia
do siebie... (-najmniejszego Kościoła)
do przywitania
- z czystością dłoni - czystością serca.

no i małe literówki
:)

pozdrawiam serdecznie

Witaj. widze tutaj droge, poszukiwanie, upadanie,
podnoszenie sie i wreszcie wdziecznosc... za
wytrwanie, za ulge przyniesona w cierpieniu i za
zachowanie przed brutalnoscia swiata ale i tej, ktora
w nas. Przeczytalam z ogromnym zaintersowaniem. Wiersz
sprawia, ze budzi w czytelniku rekleksje nad samym
soba, nad naszymi slabosciami i daje nadzieje, ze z
Bogiem jestesmy w stanie wiele zniesc ale i wiele
dobrego zrobic. Masz kilka literowek w wierszu. Moc
serdecznosci.

Ewo! - Wando! - dzieki.

Serdecznie pozdrawiam:)

Anno! - uprztomniłaś mi, z to - rozliczenie (w
adwentowe dni - bo chyba tak obecny czas się nazywa).

To - "samobiczowanie" - jakie poczynic winien każdy ze
strażników czerwonego obłedu - jako systemu. Nie byłem
jednym z nich, od najwcześniejszej dorosłości -
występowałem - jako zwolennik całkowitej
demokratyzacji...(po prawdzie - nie mając o niej
pojęcia). Tak zostalem wychowany, ale nie czuję się w
porządku. W czasie stanu wojennego - w stanie
skrajnego wyczerpania - lekarze MSW - uznali mnie za
dotkniętego schizofrenią. To byLa chyba - najniższa
cena, jaką musialem zapłacić. Przeszdłem dość długą
drogę - i wiele lat trwał (i trwa) mój powrót do
normalności i empatii.
Wiersz pisałem bezp. na Portalu. Początkowo - byLo to
kilkanaście wersetów o śmierci Chrystusa - w
kontekście cierpienia. - Ita linia wiersza - wydaje mi
się - najważniejsza.
Dzięki za kom. - Pozdrawiam:))

Bardzo mocny osobity wiersz
Widać że Autor przelał całe serce i zmecznie dało znać
o sobie ale warto bo jest co czytać i medytować To
wiersz na czasie ...

Proszę tylko sprawdzić Być moze się myle wiec już na
wstępie przepraszam

odbudował Warsz*wę i Berlin

Pielęgnując -życie
zapi*rałem się wolności.

Pozdrawiam serdecznie Autora

Wiktorze, bardzo dobry wiersz .
Pozdrawiam :)

Dobry wiersz, powiem że wręcz poezja z wyższej półki;
myślę że to rachunek sumienia, rozliczenie się z
losem, z samym sobą, skrucha z refleksją i dziękczynną
puentą.

Wiem, że to wszystkiemu - wbrew. Zmęczony dzisiejszym
wierszem - dla mnie - ważnym -czytać innych wierszy i
komentować - nie mam już siły. Proszę o kilka
prawdziwych opinii pod moim wierzem "w biegu". To dla
mnie - nieco ważniejsze niż zwykle. Przepraszam.