Z bieli na zielenie
Słońce brylantowo barwi zimne biele,
połyskują niczym tafla morskiej fali,
wiosna w śnieżnych zaspach przegląda się
śmielej,
podszeptując zimie, że czas się oddalić.
Sójka skrzydłem strąca stos puszystych
śnieżek,
opuszczają świerki rozperlonym deszczem,
srebrno-biała jodła uśmiecha się
szczerze,
żegnając ostatni zimy podryg jeszcze.
A tam pod sosnami wstęgą szaro-siwą,
jak rozlany potok pośród śnieżnej
ścieżki,
polany krokusów, wspaniały to widok,
rysują na śniegu wiosny pierwszy
przedświt.
Myśl gdzieś się wymyka w podniebne
przestrzenie,
uniesiona drżeniem cudnych nut
skowronka,
roztańczony promień spieszy, aby zmienić
biele na zielenie, z radością się
spotkać.
Komentarze (29)
Bardzo ładnie dobrane rymy. Podoba mi się :)
Pięknie, Magdo, chociaż podryg to podobno nie ostatni
według miłej pani z TVN Meteo. Pozdrawiam
Cieszy to że idzie śliczna pani wiosna.
Wiosna podszeptuje zimie... rysujesz sympatyczne
obrazy... Miłej nocki.
Miło mi,dziękuję za czytanie i wszelkie serdeczności.
Z uwagą śledzę wszelkie konstruktywne
wskazówki.Pozdrawiam wszystkich. Miłego wieczoru.
Madziu! nie chcę się powtarzać, ale ja tak kocham te
Twoje wiersze!! Pozdrawiam cieplutko:)
Jak zawsze uroczo:)
Niechby już była wiosna, bo zima w ten piątek dała
popalić!
Pozdrawiam.
ależ Ty cudownie piszesz dziewczyno :-) serce się
raduje :-)
...z bieli na zielone..bo wiosny każdy
spragniony..pozdrawiam .
Piekny wiersz ...
"polany krokusów, wspaniały to widok,
rysują na śniegu wiosny pierwszy przedświt."
Piękny, malowniczy wiersz, bardzo dobre rymy Magdo*.
Pozdrawiam:)
Pieknie:)+
bardzo dobry wiersz miło się czyta pozdrawiam ;))
Miło się czyta, choć wiatr za oknem zgrzyta.
Pozdrawiam