Bijąca rana
https://youtu.be/AAD86d_46Dk
Śmierć niczego Cię nie nauczyła
dla Ciebie wciąż wszystko jest
czarno-czarne
nawet ja
chociaż byłam tam
i razem z Tobą do dna smakowałam gorycz
próbowałam odmienić nasz los
stawiałam na nas tysiąc kart
byśmy uwolniły się od przekleństwa ciszy
torowałam drogę do nieba
A Ty
zgubiłaś klucz zamiast powiesić go na
szyi
W ramionach diabła kpiłaś z każdej
wrażliwości
siłą próbowałaś mnie przekonać do
miłości
nie biorąc pod uwagę żadnego
z moich marzeń
świadomie sypałaś sól na moją bijącą
ranę
nie wiem czy wybaczę
autor
SlodkoGorzka
Dodano: 2020-01-14 14:58:35
Ten wiersz przeczytano 580 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Pięknie opisany ból, który odczuła osoba która nie
doczekała się pociechy.
Pozdrawiam serdecznie
Ciekawy, pełen emocji wiersz
Pozdrawiam :)
mocny, pełen emocji, czuć w nim zawiedzioną nadzieję i
gniew
Trudno zapomnieć i wybaczyć. Miłego wieczoru :)
Gorzkie słowa, zwłaszcza zakończenie.
Pozdrawiam
To mogłoby być o relacji córka- matka. Ale inaczej też
można interpretować.
I za Valanthil
Pozdrawiam
Ta Refleksja w temacie uczuć jest super.
5- bo tytuł trąci o pretensjonalność
byśmy uwolnił się od przekleństwa ciszy - tu się jakiś
,,error'' wkradł
Czuję nocy mrok - czyżbym duszą wsiąkł,
gorycz czy nektar? W Boskich podszeptach.
Pozdrawiam Agnes, dawno nic Twojego nie czytałem.